Λαμπάκης, Γεώργιος

(1854 – 1914). Βυζαντινολόγος και συγγραφέας. Σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία. Υπήρξε ιδρυτής της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας και διετέλεσε έφορος χριστιανικών αρχαιοτήτων και υφηγητής της χριστιανικής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε επίσης ως ιδιαίτερος γραμματέας της βασίλισσας Όλγας. Τον Ιούλιο του 1900 πήρε μέρος στο διεθνές συνέδριο της συγκριτικής ιστορίας που διοργανώθηκε στο Παρίσι. Ο Λ. διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διάσωση των ψηφιδωτών της μονής Δαφνίου. Έγραψε πολλά έργα, τα κυριότερα από τα οποία τιτλοφορούνται: Χριστιανική αρχαιολογία της μονής Δαφνίου (1889), Έργα θρησκευτικά (1893), Χριστιανική αγιογραφία των εννέα πρώτων αιώνων (1896), Γενική εισαγωγή στη Χριστιανική Αρχαιολογία (1896), Οι επτά αστέρες της Αποκαλύψεως (1909) και πολλές άλλες μικρότερες εργασίες.